Της Ρομίνας Ξύδα
Ραγίζει καρδιές η κραυγή απόγνωσης ενός πατέρα ανήμερα της γιορτής του: «Θα το παλέψουμε κόρη μου, θα το παλέψουμε ματάκια μου, μην στεναχωριέσαι…»
Με καλεί σήμερα το πρωί. Με μια φωνή που τρέμει, με μία εξέλιξη που τσακίζει: «Κυρία Ξύδα, η Κωνσταντίνα μας δεν είναι καλά, αύριο φεύγουμε για Ιταλία με την ελπίδα να βρεθεί μόσχευμα. Τα πράγματα είναι πάρα πολύ άσχημα, ελπίζω μόνο στο Θεό…».
Ο Γολγοθάς της οικογένειας Κολέτσιου ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια όταν «η οκτάχρονη τότε κόρη μου πήγε στο γιατρό με μία απλή γαστρεντερίτιδα. Ένας ιός χτυπά τότε την καρδιά της, κανείς δεν καταλαβαίνει ότι το παιδί πάσχει από μυοκαρδίτιδα. Ξαφνικά, στις 29 του Δεκέμβρη του 2017, η Κωνσταντίνα μας, παρουσίασε αρρυθμίες, μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο από τα Τρίκαλα όπου ζούμε στο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού, μπήκε στην εντατική και την επόμενη μέρα λόγω της κρισιμότητας της κατάστασής της μεταφέρθηκε στην εντατική του Ωνασείου όπου μετά από λίγες μέρες της τοποθέτησαν βηματοδότη.
Το παιδί σταθεροποιήθηκε και μετά από ένα μήνα πήρε εξιτήριο. Επιστρέψαμε στα Τρίκαλα και κάθε μήνα κατεβαίναμε στο Ωνάσειο για την χορήγηση κάποιου φαρμάκου και μία σειρά εξετάσεων. Στον δεύτερο μήνα το παιδί παρουσίασε ωστόσο συμπτώματα κόπωσης με αποτέλεσμα να ξαναμπεί στην εντατική του νοσοκομείου σε πολύ κρίσιμη κατάσταση. Σήμερα, σύμφωνα με τους γιατρούς, η μοναδική λύση είναι να πάμε σε κάποιο κέντρο του εξωτερικού για θεραπεία και να μπούμε εν συνεχεία σε λίστα για μόσχευμα καρδιάς. Αύριο το πρωί πετάμε για Ιταλία και το μόνο που κάνω είναι να προσεύχομαι στο Θεό και στην Παναγία.
Σας τηλεφώνησα γιατί είχατε ενδιαφερθεί για την κόρη μου και επειδή θέλω να ευχαριστήσω δημόσια, μέσα από την καρδιά μου, το Ωνάσειο για τη πολύτιμη στήριξη, την παιδιοκαρδιολογική ομάδα των γιατρών και τον διευθυντή, και πάνω απ’ όλα άνθρωπο, κ. Σπύρο Ράμμο…»
Πηγή: protothema.gr
